Dag 3, dinsdag 14 maart 2017

Wat een rust is er hier.  'S nachts zo stil en 's morgens vogels die fluiten. Rustig aan ontbijten, met het ANWB boekje erbij. Wordt het een relax dag of gaan we erop uit? Er is redelijk wat bewolking, dus de beslissing is snel gemaakt. We gaan naar het zuiden van het eiland, naar de duinen van Maspalomas. Ziet er prachtig uit op plaatjes. Via de snelweg naar Playa Del Inglés en daar hopen op een verwijzing naar de bekende duinen.  Die verwijzing was er dus niet, maar gelukkig is daar dan nog Waze, de routeplanner van mijn mobiel. En dan kom je er wel. Maar ow hemeltje, wat was dat schrikken bij het naderen van Playa des Inglés. Het landschap was al behoorlijk veranderd. Van het begroeide gedeelte naar het kale gedeelte van het eiland. Maar ook van het landelijke, kleine dorpjes met af en toe een haciënda-achtig onderkomen naar de enorme hotels met bekende en onbekende namen. Van groot, tot groter en grootst. Wat vreselijk, de manier waarop die kust daar niet meer een mooie kustlijn laat zien, maar meer een hotellijn aan het water. Heel bizar.

Maar goed we kwamen voor de duinen en mogelijk even lekker op het strand zitten. Nou dat bezoek was van heel korte duur. Het was een goedkope manier om gescrubd te worden. Er stond namelijk een storm. Dat is dan in de duinen en op het strand gelijk een zandstorm.  Dus rechtsomkeer. Op naar een restaurantje en daar hebben we onze ogen uitgekeken aan al de vakantiegangers. De bekende grijze golf, deels in korte broek en hemd, soms in blote bas. In het restaurant kon je kiezen voor een Duits, Engels of Nederlandse menukaart en afhankelijk van je keuze werd je in de gekozen taal aangesproken. Eerlijk gezegd, is dat het ook niet. En waren wij blij met de keuze van onze Haciënda. Wat een deceptie, dus snel maar "huiswaarts". Onderweg nog een keer  grote verbijstering over al die bouwwerken langs een overigens prachtige kustweg. Overigens viel de hoeveelheid racefietsers op. 

'S Avonds nog naar het debat gekeken. Keuze is gemaakt en doorgegeven aan onze stemmer. Op naar de dag van morgen.